On Dört Masum (Arapça: المعصومون الأربعة عشر), Şiilerin Kur’an ve hadis öğretilerine dayanarak, her türlü günah ve hatadan korunmuş Hz. Resulü Kibriya Efendimiz ve onun Ehlibeytinden olan on üç kişinin, yani kızı Hz. Fatıma ve On İki İmamlar için kullandıkları bir terimdir.
Günah ve hatadan korunmuş olma sıfatına Arapçada ismet ve bu sıfata sahip olanlara da masum denmektedir. Bu inancın temel dayanağı “Tathir ayeti”, “Ulu’l-Emr ayeti”, “Sakaleyn hadisi” ve bunun gibi çok sayıda ayeti kerime ve hadisi şeriflerdir. Masum İmamlar imamet sıralamasına göre şu kişilerden oluşmaktadır:
- Ali b. Ebi Talib İmam Ali aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 11–40)
- Hasan b. Ali İmam Hasan Mücteba aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 40–50 )
- Hüseyin b. Ali İmam Hüseyin aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 50–61 )
- Ali b. Hüseyin (Zeynu’l-Abidin) İmam Seccad aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 61–94)
- Muhammed b. Ali İmam Bakır aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 94–114)
- Cafer b. Muhammed İmam Sadık aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 114–148)
- Musa b. Cafer İmam Kazım aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 148–183)
- Ali b. Musa İmam Rıza aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 183–203)
- Muhammed b. Ali İmam Cevad aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 203–220)
- Ali b. Muhammed İmam Hadi aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 220–254)
- Hasan b. Ali İmam Hasan Askeri aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 254–260)
- Muhammed b. Hasan (Hüccet İbni’l-Hasan) İmam Mehdi aleyhi selam (imamet tarihi hicri: 260’dan beri halen sürmekte)